This is Africa
Blijf op de hoogte en volg Krista
10 Januari 2014 | Ghana, Accra
Lieve allemaal,
Alweer bijna een week in Ghana dus vond ik het wel even tijd voor een up-date! Na aankomst op het vliegveld in Accra moest ik enorm lang wachten op mijn bagage. Ik vloog weer met de KLM dus ik werd even bang dat mijn bagage, net als in Rome, weer in Nederland achter was gebleven. Maar dit was slechts het begin van het begrip ‘This is Africa’ want na een uurtje wachten kwam eindelijk mijn backpack voorbij. Mijn begeleider Charles zou mij van het vliegveld halen maar omdat hij geen bordje had met mijn naam en ik er volgens hem niet typisch Nederlands uit zie (niet zo lang haha), liepen we elkaar mis. Ik was al naar buiten gelopen en daar werd ik overspoeld door mannen die mij een lift wilde geven. Gelukkig had Charles mij gauw in de gaten en bracht hij me naar mijn guesthouse, waar ik een poging deed om te slapen maar dat was lastig want het is ’s avonds nog steeds erg benauwd.
De volgende ochtend ging iedereen naar de kerk, dus ik had even lekker de tijd om uit te slapen en te relaxen. Charles zou na de kerk langskomen om mij naar het winkelcentrum te brengen om een simkaart te kopen. Om 16.30 uur was hij er nog niet en stuurde ik hem toch maar een berichtje met de vraag of hij nog kwam. Nu ben ik inmiddels gewend dat zoiets de normaalste zaak van de wereld is want alles gaat hier nogal langzaam en het heeft niet echt zin om een tijd af te spreken, tja ‘This is Africa’!
Nu even iets over mijn stage want daarom ben ik immers naar Ghana gegaan. Deze stage duurt in het totaal 6 weken en de eerste twee weken zit ik bij het bedrijf van Charles, Health Access Network (HAN). Zij zijn een onafhankelijke organisatie die als doel heeft de gezondheidszorg te verbeteren voornamelijk op farmaceutisch gebied. Dit proberen zij voor elkaar te krijgen door onder andere scholing te verzorgen voor apothekersassistentes en het onderwijs voor farmacie studenten op de universiteit te verbeteren. Om dit onderwijs te optimaliseren willen zij net als in Nederland een vorm van de ‘game’ implementeren. Voor de leken onder jullie, dit is een ‘spel’ waarbij je met een groep studenten je eigen apotheek runt en je allerlei verschillende opdrachten uit moet voeren (recepten nakijken, patiënten te woord staan, contact onderhouden met zorgverzekeringen etc). Tijdens de twee weken dat ik bij HAN zit willen zij graag dat ik verschillende casussen ga bedenken die gebruikt kunnen worden voor de game in Ghana. Het is een erg leuke opdracht en ik ben blij dat ik eindelijk iets kan doen want toen ik maandag voor het eerst op het kantoor kwam heb ik de hele dag niks kunnen doen omdat Charles ‘even’ bezig was en hij ‘zo’ zou komen. Uiteindelijk had hij pas om 16.00 uur even tijd om mijn opdracht uit te leggen maar ja zoals ik al zei ‘This is Africa’!
Naast mijn opdracht neemt Charles mij ook vaak mij naar allerlei besprekingen. Hij zit in veel verschillende commissies en hij vindt het leuk om mij te laten zien wat er zich allemaal in Ghana afspeelt in de farmaceutische wereld. Soms zijn we wel de hele dag onderweg met de taxi om van HAN naar een bespreking te gaan maar zo zie ik onderweg veel van Accra.
Inmiddels begin ik een beetje mijn draai te vinden al blijft het toch gek om een van de weinig Europeanen te zijn. Degene die ik tot nu toe gezien heb zijn op een hand te tellen. Iedere dag als ik richting de bus loop staart iedereen me aan maar zodra ik vriendelijk glimlach, lachen zij ook terug en de kinderen zwaaien vaak of willen een high-five. Daarnaast is het soms toch nog wel lastig dat ik alleen op reis ben. Overdag vermaak ik mij prima op stage maar als ik ’s avonds na stage in het guesthouse kom dan voel ik me soms een beetje alleen. Ik ben de enige die daar zit en het wordt afgeraden om ’s avonds nog als meisje alleen de straat op te gaan. Toch heb ik niet zo’n zin om iedere avond alleen te zitten en boeken te gaan lezen of films te gaan kijken in mijn kamertje dus ben ik van de week met de taxi naar het winkelcentrum gegaan. Het was toch wel even spannend om in de taxi te stappen maar toen ik eenmaal bij het winkelcentrum aankwam kon ik opgelucht ademhalen. Zo eng was het helemaal niet! In het winkelcentrum hebben ze onder andere een foodcourt waar ik graag gebruik van maak want het eten in het guesthouse is namelijk niet altijd even goed, van de week had ik kip waar het bloed nog uit liep. De gastvrouw had zo haar best gedaan dus ik voelde me lullig als ik het zou laten staan maar wilde het natuurlijk ook niet opeten dus toen kwam ik met het briljante idee om het in mijn servet te stoppen en weg te gooien, iedereen weer blij! Naast het foodcourt is er zelfs een bioscoop in het winkelcentrum, voor slechts €3.50 kan je naar de nieuwste films gaan. Gisteren ben ik naar The Hobbit 2 geweest, een prima avondje gehad dus. Al met al vermaak ik mij prima hier in Ghana
Veel liefs Krista
Ps. dit is mijn Ghanese nr +233547149612
Alweer bijna een week in Ghana dus vond ik het wel even tijd voor een up-date! Na aankomst op het vliegveld in Accra moest ik enorm lang wachten op mijn bagage. Ik vloog weer met de KLM dus ik werd even bang dat mijn bagage, net als in Rome, weer in Nederland achter was gebleven. Maar dit was slechts het begin van het begrip ‘This is Africa’ want na een uurtje wachten kwam eindelijk mijn backpack voorbij. Mijn begeleider Charles zou mij van het vliegveld halen maar omdat hij geen bordje had met mijn naam en ik er volgens hem niet typisch Nederlands uit zie (niet zo lang haha), liepen we elkaar mis. Ik was al naar buiten gelopen en daar werd ik overspoeld door mannen die mij een lift wilde geven. Gelukkig had Charles mij gauw in de gaten en bracht hij me naar mijn guesthouse, waar ik een poging deed om te slapen maar dat was lastig want het is ’s avonds nog steeds erg benauwd.
De volgende ochtend ging iedereen naar de kerk, dus ik had even lekker de tijd om uit te slapen en te relaxen. Charles zou na de kerk langskomen om mij naar het winkelcentrum te brengen om een simkaart te kopen. Om 16.30 uur was hij er nog niet en stuurde ik hem toch maar een berichtje met de vraag of hij nog kwam. Nu ben ik inmiddels gewend dat zoiets de normaalste zaak van de wereld is want alles gaat hier nogal langzaam en het heeft niet echt zin om een tijd af te spreken, tja ‘This is Africa’!
Nu even iets over mijn stage want daarom ben ik immers naar Ghana gegaan. Deze stage duurt in het totaal 6 weken en de eerste twee weken zit ik bij het bedrijf van Charles, Health Access Network (HAN). Zij zijn een onafhankelijke organisatie die als doel heeft de gezondheidszorg te verbeteren voornamelijk op farmaceutisch gebied. Dit proberen zij voor elkaar te krijgen door onder andere scholing te verzorgen voor apothekersassistentes en het onderwijs voor farmacie studenten op de universiteit te verbeteren. Om dit onderwijs te optimaliseren willen zij net als in Nederland een vorm van de ‘game’ implementeren. Voor de leken onder jullie, dit is een ‘spel’ waarbij je met een groep studenten je eigen apotheek runt en je allerlei verschillende opdrachten uit moet voeren (recepten nakijken, patiënten te woord staan, contact onderhouden met zorgverzekeringen etc). Tijdens de twee weken dat ik bij HAN zit willen zij graag dat ik verschillende casussen ga bedenken die gebruikt kunnen worden voor de game in Ghana. Het is een erg leuke opdracht en ik ben blij dat ik eindelijk iets kan doen want toen ik maandag voor het eerst op het kantoor kwam heb ik de hele dag niks kunnen doen omdat Charles ‘even’ bezig was en hij ‘zo’ zou komen. Uiteindelijk had hij pas om 16.00 uur even tijd om mijn opdracht uit te leggen maar ja zoals ik al zei ‘This is Africa’!
Naast mijn opdracht neemt Charles mij ook vaak mij naar allerlei besprekingen. Hij zit in veel verschillende commissies en hij vindt het leuk om mij te laten zien wat er zich allemaal in Ghana afspeelt in de farmaceutische wereld. Soms zijn we wel de hele dag onderweg met de taxi om van HAN naar een bespreking te gaan maar zo zie ik onderweg veel van Accra.
Inmiddels begin ik een beetje mijn draai te vinden al blijft het toch gek om een van de weinig Europeanen te zijn. Degene die ik tot nu toe gezien heb zijn op een hand te tellen. Iedere dag als ik richting de bus loop staart iedereen me aan maar zodra ik vriendelijk glimlach, lachen zij ook terug en de kinderen zwaaien vaak of willen een high-five. Daarnaast is het soms toch nog wel lastig dat ik alleen op reis ben. Overdag vermaak ik mij prima op stage maar als ik ’s avonds na stage in het guesthouse kom dan voel ik me soms een beetje alleen. Ik ben de enige die daar zit en het wordt afgeraden om ’s avonds nog als meisje alleen de straat op te gaan. Toch heb ik niet zo’n zin om iedere avond alleen te zitten en boeken te gaan lezen of films te gaan kijken in mijn kamertje dus ben ik van de week met de taxi naar het winkelcentrum gegaan. Het was toch wel even spannend om in de taxi te stappen maar toen ik eenmaal bij het winkelcentrum aankwam kon ik opgelucht ademhalen. Zo eng was het helemaal niet! In het winkelcentrum hebben ze onder andere een foodcourt waar ik graag gebruik van maak want het eten in het guesthouse is namelijk niet altijd even goed, van de week had ik kip waar het bloed nog uit liep. De gastvrouw had zo haar best gedaan dus ik voelde me lullig als ik het zou laten staan maar wilde het natuurlijk ook niet opeten dus toen kwam ik met het briljante idee om het in mijn servet te stoppen en weg te gooien, iedereen weer blij! Naast het foodcourt is er zelfs een bioscoop in het winkelcentrum, voor slechts €3.50 kan je naar de nieuwste films gaan. Gisteren ben ik naar The Hobbit 2 geweest, een prima avondje gehad dus. Al met al vermaak ik mij prima hier in Ghana
Veel liefs Krista
Ps. dit is mijn Ghanese nr +233547149612
-
10 Januari 2014 - 10:53
Suzanne:
Stoere chick! Geniet van alles! En pas goed op jezelf, maar ik vertrouw op je oordeel. Lekker nuchter blijven en blijven lachen, dan komt alles goed. Jou zullen ze niks aan willen doen ;-)
Heel veel plezier lief!
xxx Suus -
10 Januari 2014 - 10:54
Selinde:
Super leuk verhaal Krista. This is Africa, ja..wennen! En als je straks weer terug bent in NL verbaas je je erover wat we hier toch een potje moeilijk aan het doen zijn, heerlijk;)
Stoer dat je wel zelf op pad gegaan bent.
Veel plezier!! -
10 Januari 2014 - 11:05
Els Poolman S.:
Lieve Krista, wat een spannend verhaal!Je ziet, wij volgen je op de voet. En ja, this is Africa, daar moet je aan wennen, denk ik.Veel succes en tot de volgende keer!
Udo en Els -
10 Januari 2014 - 11:10
Anna:
Hallo Krista,
Wat een verhaal! Zeker erg stoer om er op uit te trekken.
En zeker ook een leuke stageopdracht, gaat vast en zeker lukken!
Vele groetjes, knuffels en liefs vanuit Nederland.
Anna
-
10 Januari 2014 - 11:19
Elise:
Wat leuk om te horen dat je wat voor het Ghanese onderwijs kunt betekenen (op een rustig tempo). Misschien lijkt het alsof je inhoudelijk wat minder dan hier in Nederland leert, maar als je weer in Nederland bent ga je merken dat je juist van 'This is Africa' veel geleerd hebt, dat weet ik zeker!
Ik vind het ook erg dapper van je dat je er zelf op uitgegaan bent! Ik ben nu al benieuwd naar je nieuwe verslagje ;-) -
10 Januari 2014 - 11:23
Lisa:
Hi Krissie,
leuk verslag! Fijn om een beetje mee te leven. Lijkt me ook best eenzaam eigenlijk. Ik vind je heel dapper. Haha goede truuk van je servet!
Liefs Lisa -
10 Januari 2014 - 11:28
Ann:
Leuk verhaal krissie. En denk eraan, sla de mannen van je af ;).
Succes! Xxx Ann -
10 Januari 2014 - 12:37
Gerard:
Je verhaal met veel interesse gelezen. Leuk dat je het zo naar je zin hebt. Maar denk er wel aan "dat is Afrika", en eten op een vreemde plaats kan riskant zijn i.v.m verontreinigingen. groenten gewassen in vuil water bijvoorbeeld, met de handen bewerkt en meer van dit soort zaken. Dus wees voorzichtig. Wonen daar ook Europese of Amerikaanse gezinnen? wellicht dat je daar contact mee kan krijgen. Is er een Nederlandse ambassade waar je jezelf kunt melden o.a. voor informatie ? Dat heeft echt zin.
Wachtend op een volgend bericht wens ik je een paar fijne weken in "This is Africa" -
10 Januari 2014 - 13:50
Marion:
He schat' wat een gezellig verhaal!
Ik wist het meeste al maar toch weer even leuk om het verhaal van de kip te horen. Ik hoop dat je snel je draai vind en we bellen of what's appen weer gauw!
Dikke kus
Mama -
10 Januari 2014 - 13:54
Anne:
Krissie! Klinkt leuk en spannend allemaal zeg! Veel plezier daar in ieder geval chick! -
10 Januari 2014 - 14:48
Marieke:
Succes met alles! voor 3,50 naar de film??? Ik moet ook naar Afrika hahaha.
-
10 Januari 2014 - 22:56
Anine:
Hey Krista
Leuk verhaal :-) gelukkig dat de vlucht ook goed is gegaan en je bagage!! :)
Heel veel plezier!
Ben benieuwd naar het volgende verhaal!
xxjes anine -
11 Januari 2014 - 12:50
Dennie:
Krissie!
Wat een avonturen beleef je daar alweer! Geniet van Afrika en veel succes met je stage! En met het uitzoeken van een geschikte huwelijkskandidaat :-)
Veel liefs! -
15 Januari 2014 - 19:47
José:
Hoi Krista,
Leuk om te lezen hoe het je vergaat in Ghana! Zo te horen red je het wel daar in Accra.
Mooie apotheken daar he? Hahaha....
En mocht er toch iets zijn, bellen met Annelies van Kosa, zij heeft veel contacten in Accra ook met Nederlanders! Succes daar. Gr. José -
16 Januari 2014 - 23:22
Sas:
Zus,
Ben super trots op je!
♡
X Sas
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
